Ντοκιμαντέρ
που παρακολούθησε το failedevolution.blogspot στην
πρεμιέρα του 17ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ
Θεσσαλονίκης, 13-22 Μαρτίου 2015
Σύντομη
περιγραφή:
Η
θητεία του Βλαντιμίρ Πούτιν τελείωσε
το 2008, μετά από παραμονή οχτώ χρόνων
στην εξουσία. To Πούτιν για πάντα; αντλεί
υλικό από ρεπορτάζ, γνώμες και
συνεντεύξεις για να δείξει πώς ο Πούτιν
κάθεται πλέον, περισσότερο από ποτέ,
ακλόνητος στο θρόνο του.
Το
2008 υποστήριξε τον υποψήφιο Μεντβέντεφ,
που του ήταν απολύτως αφοσιωμένος.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του
Μεντβέντεφ, ο Πούτιν σχεδίασε την
επιστροφή του ίδιου στην εξουσία,
ενισχύοντας τον κρατικό έλεγχο,
μετατρέποντας σε μονοπώλια τα αγαθά
του πετρελαίου και του αερίου, τονώνοντας
τη διαφθορά και φυλακίζοντας
αντιφρονούντες δικηγόρους και
δημοσιογράφους.
Πολλές
διαφορετικές φωνές λένε τη γνώμη τους
για την προεδρική διοίκηση που
επακολούθησε, όπως πρώην σύμβουλοι
του Πούτιν και του Γκορμπατσώφ, το
δεξί χέρι του Πούτιν, Σεργκέι Μάρκοφ,
καθώς και ένα μέλος των Pussy Riot.
Εκτός
από τις πολλές αντιτιθέμενες απόψεις,
έχουμε την ευκαιρία να δούμε τα πράγματα
και από τη σκοπιά του Πούτιν, ο οποίος
οραματίζεται ένα ευρασιατικό μπλοκ,
μια Σοβιετική Ένωση χωρίς κομμουνισμό,
αλλά με ισχυρή ταυτότητα.
|
Το φιλμ
επικεντρώθηκε στην "σκοτεινή πλευρά"
του Βλαντιμίρ Πούτιν, παρουσιάζοντας
τον ως έναν αυταρχικό ηγέτη, ο οποίος
προσπαθεί να αποκτήσει περισσότερες
εξουσίες. Ο Μεντβέντεφ παρουσιάζεται
περίπου ως μαριονέτα του Πούτιν που
τελικά καθαιρέθηκε από την εξουσία,
καθώς ήταν περισσότερο μετριοπαθής και
"ανεκτικός" σε διάφορα ζητήματα.
Κατά τη
διάρκεια της συζήτησης με το σκηνοθέτη,
Ζαν-Μισέλ Καρέ, το blog είχε την ευκαιρία
για μια-δυο ερωτήσεις. Η πρώτη ερώτηση
ήταν πως βλέπει ο ίδιος ο σκηνοθέτης το
"φαινόμενο Πούτιν" καθώς φαίνεται
ότι έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με το
θέμα. Απαντώντας, κατηγόρησε στην ουσία
τον Πούτιν για γενοκτονία στην Τσετσενία,
εξολοθρεύοντας παράλληλα και όλους
τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ωστόσο,
παραδέχθηκε ότι πριν από τον Πούτιν, η
Ρωσία ήταν παραδομένη στη μαφία.
Η δεύτερη
ερώτηση ήταν πως βλέπουν στη Γαλλία τα
κόμματα και ειδικά η Αριστερά τον Πούτιν,
πέραν των εθνικιστών, καθώς ο θαυμασμός
των εθνικιστικών κομμάτων προς το
πρόσωπό του, σε πολλές χώρες της Ευρώπης,
είναι δεδομένος. Η απάντηση ήταν ότι η
Γαλλική Αριστερά του Μελανσόν βλέπει
με σεβασμό τον Πούτιν. Ο σκηνοθέτης είχε
την περιέργεια να μάθει για ποιο λόγο
και η Αριστερά στην Ελλάδα βλέπει με
συμπάθεια τον Πούτιν. Η απάντηση ήταν
ότι ο Τσίπρας δεν έχει κάποια ιδιαίτερη
"λατρεία" για τον Πούτιν, απλώς
παίζει το χαρτί της Ρωσίας στις
διαπραγματεύσεις με τους δανειστές για
να τους δείξει ότι υπάρχει και η
εναλλακτική των BRICS.
Γενικά,
το ντοκιμαντέρ ήταν ενδιαφέρον αλλά
μονόπλευρο. Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον
και ουσιώδες, να βλέπαμε αν και κατά
πόσο η αντιπολίτευση και οι διαδηλώσεις
κατά του Πούτιν στην Ρωσία, πυροδοτούνται
από τον Αμερικανικό παράγοντα. Είναι
γνωστή η δράση Αμερικανικών οργανώσεων
με την υποκίνηση των περίφημων "έγχρωμων
επαναστάσεων", η άλλων μεθόδων,
προκειμένου να καθαιρέσουν από την
εξουσία μια ανεπιθύμητη κυβέρνηση.
Comments
Post a Comment