Skip to main content

Το μάθημα της Βενεζουέλας

του Νίκου Μόττα

Η πρόσφατη νίκη της αντιδραστικής-συντηρητικής αντιπολίτευσης στις βουλευτικές εκλογές της Βενεζουέλας σηματοδοτεί μια ιστορική καμπή στην πολιτική ιστορία της χώρας: μετά από 16 χρόνια το- ιδρυθέν από τον Ούγκο Τσάβες- Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSUV) χάνει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Με 99 έδρες ο συντηρητικός συνασπισμός «Τραπέζι τη Δημοκρατικής Ενότητας» (MUD) αποτελεί πλέον την πλειοψηφούσα δύναμη στην Εθνική Συνέλευση, έναντι 46 εδρών του κόμματος του προέδρου Νικολάς Μαδούρο.

Το εκλογικό απότελεσμα στη Βενεζουέλα χαρακτηρίζεται ήδη από πληθώρα του ντόπιου και ξένου Τύπου, ως η αρχή του τέλους του «Τσαβισμού»- της λεγόμενης Μπολιβαριανής Επανάστασης που ξεκίνησε με την άνοδο του Ούγκο Τσάβες στην εξουσία το 1999. Οι λόγοι της ήττας του PSUV μπορούν να εντοπιστούν σε μια σειρά παράγοντες όπως, μεταξύ άλλων: Στην οικονομική κρίση που προκλήθηκε από την πτώση της τιμής του αργού πετρελαίου, στην ισχυρή-στηριζόμενη από ντόπια και αμερικανικά κεφάλαια- προεκλογική καμπάνια της δεξιάς αντιπολίτευσης, αλλά και στην αυξανόμενη διαφθορά στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος. Επιπλέον, η νίκη των αντιδραστικών-συντηρητικών δυνάμεων στις εκλογές έρχεται ως επιστέγασμα της συνεχούς προσπάθειας ιμπεριαλιστικών κέντρων (προερχόμενων, κατά κύριο λόγο από τις ΗΠΑ) να υπονομεύσουν και να πλήξουν το κοινωνικό εγχείρημα της μπολιβαριανής επανάστασης που ξεκίνησε πριν από 16 χρόνια. Οι παραπάνω λόγοι, ωστόσο, δεν αρκούν για να εξηγήσουν την πολιτική κάμψη του «Τσαβισμού» και την εκλογική νεκρανάσταση της αμερικανόφιλης αντιπολίτευσης.

Η μπολιβαριανή επανάσταση στη Βενεζουέλα υπήρξε- και συνεχίζει να είναι- ένα αναμφισβήτητα φιλολαϊκό εγχείρημα, το οποίο κατάφερε να δώσει φωνή και ψωμί σε εκατομμύρια μη προνομιούχων βενεζουελάνων. Πρόκειται για μια διαδικασία που επιχείρησε, μέσα από ένα ανορθόδοξο μείγμα πατριωτικής μπολιβαριανής κληρονομιάς και λατινοαμερικάνικης θεώρησης του μαρξισμού, να προσεγγίσει τον σοσιαλισμό. Όχι όμως τον σοσιαλισμό με την αυθεντική μαρξιστική-λενινιστική έννοια, αλλά ένα είδος σοσιαλισμού της αγοράς, που έγινε γνωστός ως «σοσιαλισμός του 21ου αιώνα».

Η Βενεζουέλα του Τσάβες μπορεί να άλλαξε σε σημαντικό βαθμό τους κοινωνικούς συσχετισμούς, να προχώρησε σε αναδιανομή πλούτου υπέρ των φτωχών, να εθνικοποίησε μια σειρά μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς ωστόσο να αγγίξει τον πυρήνα του ζητήματος: την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και του παραγόμενου πλούτου. Έτσι, ενώ ένα σημαντικό μέρος της οικονομίας πέρασε κάτω από κρατικό έλεγχο, ένα άλλο μέρος, εξίσου σημαντικό παρέμεινε στα χέρια ντόπιων και ξένων μονοπωλιακών ομίλων. Έγραφε σχετικά το 2012 ο αμερικανός καθηγητής James Petras: «Η Βενεζουέλα σήμερα είναι μια μεικτή οικονομία, με τον ιδιωτικό τομέα να κυριαρχεί. Η κρατική ιδιοκτησία έχει επεκταθεί και εθνικές κοινωνικές προτεραιότητες έχουν υπαγορεύσει την ιδιοποίηση των πετρελαϊκών πόρων. Το κράτος κατέχει τον πιο προσοδοφόρο τομέα των εξαγωγών και καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος του ξένου συναλλάγματος. Ενώ η κυβέρνηση έχει αυξήσει κατά πολύ τις κοινωνικές δαπάνες, δεν έχει μειώσει τη μεγάλη συγκέντρωση πλούτου και εισοδήματος στις ανώτερες τάξεις».

Παρά την προφανή λαϊκή αποδοχή της, η μπολιβαριανή επανάσταση, ακολουθώντας μια σοσιαλδημοκρατικού τύπου διαχείρηση, απέτυχε να δημιουργήσει τους αναγκαίους ταξικούς συσχετισμούς που θα της επέτρεπαν να εμβαθύνει στην επαναστατική διαδικασία. Όπως σημειώνεται σε απόφαση του 14ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Βενεζουέλας (PCV) το 2011: «…από τη μια πλευρά, το κοινωνικό υποκείμενο που έχει ηγηθεί μέχρι στιγμής της διαδικασίας αντιστοιχεί σε ένα ταξικό προφίλ μεσαίων και μικροαστικών στρωμάτων, όχι στην εργατική τάξη, που είναι το πραγματικό κοινωνικό υποκείμενο που καλείται ιστορικά να οικοδομήσει το σοσιαλισμό. Από την άλλη πλευρά, η ίδια η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός στην πόλη και στην ύπαιθρο γενικά, δεν έχουν καταφέρει ακόμα στη χώρα μας να φτάσουν στο απαραίτητο επίπεδο συνείδησης, οργάνωσης, προγραμματικής σαφήνειας και κινητοποίησης που θα τους επέτρεπε να επιβάλουν την ηγεμονία της τάξης τους και να οδηγήσουν την πορεία των γεγονότων στη σωστή κατεύθυνση» («Η πάλη του ΚΚ Βενεζουέλας ενάντια στον οπορτουνισμό», Διεθνής Κομμουνιστική Επιθεώρηση», 2014).

Η πρόσφατη νίκη της συντηρητικής αντιπολίτευσης στις βουλευτικές εκλογές αποδεικνύει ότι οι αστικές δυνάμεις της Βενεζουέλας, έχοντας την πολυπλόκαμη υποστήριξη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, καραδοκούσαν για να δώσουν ένα ισχυρό χτύπημα στον «Τσαβισμό». Το αν αυτή η εκλογική τους νίκη θα σημάνει την αρχή του τέλους της μπολιβαριανής επανάστασης στη χώρα είναι κάτι που θα το καθορίσουν οι εξελίξεις. Το «μάθημα» που, ωστόσο, βγαίνει από την περίπτωση της Βενεζουέλας έρχεται να προστεθεί στην εμπειρία της Χιλής του Σαλβαδόρ Αλιέντε. Για να επιβεβαιώσει τη μαρξιστική θέση πως το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του δεν διαχειρίζονται, αλλά τσακίζονται με την επανάσταση και πως καμία αντιμονοπωλιακή-αντιιμπεριαλιστική κυβέρνηση (όσο καλές προθέσεις κι’ αν έχει) δεν μπορεί να συγκρουστεί με το κεφάλαιο και την εξουσία του, ούτε μπορεί να εκφράσει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και να ανοίξει το δρόμο για τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό.

Πηγή:

Comments

Popular posts from this blog

Oct. 7 Reports Implode: Beheaded Babies, NY Times Scandal, & More

Glenn Greenwald    

Πώς ο Γκρίνμπεργκ μπορεί να θάψει το καθεστώς Μητσοτάκη

του system failure    Είναι ξεκάθαρο ότι η αναμφίβολη πρωτοκαθεδρία του καθεστώτος Μητσοτάκη οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά σε μια άκρως επιθετική επικοινωνιακή εκστρατεία που είχε καταφέρει μέχρι στιγμής να κρύβει κάτω από το χαλί (τουλάχιστον ως ένα βαθμό) τον αυταρχισμό και τη διαφθορά του καθεστώτος, καθώς και τις καταστροφικές πολιτικές που εφαρμόζει.  Και δεν είναι πλέον μυστικό, ότι ο άνθρωπος-κλειδί πίσω από αυτή την εκστρατεία είναι ο Αμερικανός δημοσιοσχετίστας, Σταν Γκρίνμπεργκ .    Όμως καθώς το καθεστώς επαναπαύθηκε στις δάφνες της νίκης των τελευταίων βουλευτικών εκλογών, τα μεγάλα προβλήματα συνέχισαν να συσσωρεύονται και φάνηκε ότι το καθεστώς είτε δεν ήθελε, είτε δεν μπόρεσε να τα αντιμετωπίσει. Έτσι, είδαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα να έρχονται τα πρώτα σημαντικά πλήγματα στην πρωτοκαθεδρία του, μέσα από τα αποτελέσματα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Παρόλα αυτά, η αλαζονεία των καθεστωτικών στελεχών παρέμεινε αμετάβλητη, καθώς θεώρησαν ότι η τραγωδία των Τ

Zionist and US imperialist criminals are about to grab the natural gas off shore Gaza

globinfo freexchange   As the genocide against Palestinians of Gaza is about to be completed with an act of unprecedented brutality by the Zionists and butcher Netanyahu through the bombardment of about 1.4 million civilians in Rafah, it seems that they have already set their next primary goal. Which, in short, is to grab the natural gas resources off shore Gaza, together with their US imperialist buddies whose contribution to the genocide has been undoubtedly critical.     As already reported , in 2007, Hamas came to power and Israel launched an offensive on Gaza Strip, leaving behind 1,400 dead Palestinians, but taking with it the gas fields. Within a year, Israel announced the discovery of the Leviathan natural gas field, which did include Gaza's riches, valued at 453 billion dollars. But Gazans have been denied around 47 billion dollars in revenue. As for Tel Aviv, it's gunning to become a new hub. At that moment in time, that is 2022, Russian oil and gas were sanctioned.

Israel’s Descent Into Madness & the Holocaust Comparison

BreakThrough News   Rania Khalek was joined by Tarik Cyril Amar, a historian from Germany and associate professor at Koc University in Istanbul, to discuss Israel’s descent into genocidal fascism. Prof. Amar addresses whether it’s useful to make Holocaust and Nazi comparisons and the real reason behind the West’s unshakeable loyalty attitude when it comes to Israel’s barbarism.   

Neocon Queen Victoria Nuland Ends Her Reign: Exposing a Catastrophic Career

Glenn Greenwald    

The Shadowy, Intelligence-Linked Group Driving the US Towards War With Iran

"United Against Nuclear Iran does not miss an opportunity to try to bring the United States closer to a military conflict with Iran. And on the other side of the equation, they also have worked very hard to oppose efforts to de-escalate the U.S.-Iran relationship."   by Alan Macleod   Part 7 - A Lesson From History   The history of Iran has been intimately intertwined with the United States since at least 1953 when Washington orchestrated a successful coup against Prime Minister Mohammad Mosaddegh. Mosaddegh had refused U.S. demands to stamp out Communist influences in his country and had nationalized the nation’s oil. The U.S. installed Shah Mohammad Reza Pahlavi as a puppet ruler. An unpopular and authoritarian ruler, the Shah was overthrown in the Revolution of 1979. Since then, it has become a target for regime change, and its nuclear program is something of an obsession in the West. Often orchestrated by UANI officials while they were in government, the U.S. has carried

Το σκάσιμο της φούσκας Μητσοτάκη με νέα επίσημη χρεοκοπία και οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης

του system failure   Τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενα όσον αφορά τις πρώτες θέσεις με βάση και τα αποτελέσματα της πρώτης κάλπης του Μαίου. Αν συμπεριλάβουμε και το ποσοστό της αναμενόμενης αποχής, δεν μας έδωσαν κάποια ιδιαίτερη έκπληξη. Αυτό όμως που φαίνεται να αιφνιδίασε ακόμα και το συστημικό κατεστημένο, είναι η είσοδος των δύο υπερσυντηρητικών, ακροδεξιών κομμάτων Νίκη και Σπαρτιάτες, με το τελευταίο να έχει ξεκάθαρες διασυνδέσεις με τον πρώην Χρυσαυγίτη, Ηλία Κασιδιάρη. Παρά τη μεγάλη νίκη Μητσοτάκη, οι μιντιακοί ινστρούχτορες της καθεστωτικής προπαγάνδας εμφανίστηκαν σε γενικές γραμμές "μουδιασμένοι" και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το συστημικό κατεστημένο (δηλαδή τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ελέγχουν και το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας), πέτυχε μόνο έναν από τους τέσσερις μεγάλους στόχους που είχε θέσει εξ'αρχής. Μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους, ουσιαστικά έχασε με σκορ 3-1.   Ο μεγάλος στόχος πο

Study Finds Media Giants New York Times, CNN, and Fox News Pushing for US War in Yemen

by Alan Macleod  Part 2 - Biased Reporting MintPress conducted a study of four leading American outlets: The New York Times , CNN, Fox News and NBC News. Together, these outlets often set the agenda for the rest of the media system and could be said to be a reasonable representation of the corporate media spectrum as a whole. Using the search term “Yemen” in the Dow Jones Factiva global news database, the fifteen most recent relevant articles from each outlet were read and studied, giving a total sample of 60 articles. All articles were published in January 2024 or December 2023. The study found the media wildly distorted reality, presenting a skewed picture that aided U.S. imperial ambitions. For one, every article in the study (60 out of 60) used the word “Houthis” rather than “Ansar Allah” to describe the movement which took part in the Yemeni Revolution of 2011 and rose up against the government in 2014, taking control of the capital Sanaa, becoming the new de facto government. Ma

The truth about Alexei Navalny

Glenn Greenwald / Dangerous Ideas with Lee Camp / The Hill /  

Israel Carries Out Most Sadistic Massacre, Opens Fire On Gaza Aid Convoy

Richard Medhurst