Skip to main content

Posts

War against "1984"

by system failure I’ve been  thinking lately the phrase of the French philosopher Alain Badiou, that we observe the crisis as a spectacle, and I realize that he was quite right.   In Greece, while everyone is suffering from the consequences of the crisis, some more than others, we still watch the crisis through the TV sets as a matter which is not related to us. This is, probably, the greatest achievement of the systemic establishment, apart from the fact that it exploits the multilevel conflict interests of a middle class which eats its own flesh, in a peculiar internal-class civil war. Because this establishment, managed to make us watch its mouthpieces, through the devices of propaganda that everyone has at home, at the same time that many of our fellow citizens are driven to suicide, victims on its altar, in order to maintain its power and prevail totally. Although we experiencing perhaps the biggest systemic propaganda through the mainstream media since the Greek j

Πόλεμος ενάντια στο "1984"

του system failure Τελευταία, σκεφτόμουν έντονα τη φράση του Γάλλου διανοητή Αλαίν Μπαντιού που είχε πει ότι παρακολουθούμε την κρίση σαν ένα θέαμα και συνειδητοποιώ ότι τελικά δεν είχε και πολύ άδικο. Στην Ελλάδα, αν και όλοι μας βιώνουμε τις συνέπειες της κρίσης, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, εξακολουθούμε να παρακολουθούμε την κρίση μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες σαν να είναι ένα θέαμα που δεν μας αφορά. Ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του συστημικού κατεστημένου, πέρα από το γεγονός ότι εκμεταλλεύεται τα πολυεπίπεδα αντικρουόμενα συμφέροντα μιας μεσαίας τάξης που τρώει τις σάρκες της, μέσα σε έναν ιδιότυπο ενδοταξικό εμφύλιο πόλεμο. Διότι κατάφερε να μας κάνει να παρακολουθούμε τα φερέφωνά του μέσα από τις συσκευές προπαγάνδας που ο καθένας έχει στο σπίτι του, την ίδια στιγμή που πολλοί συμπολίτες μας οδηγούνται στην αυτοκτονία, θύματα στο βωμό αυτού του κατεστημένου που προσπαθεί να κρατηθεί όρθιο και να διατηρήσει την εξουσία του, να επικρατήσει ο

A new doctrine with an old recipe

by system failure The policy of austerity and absolute commitment to the fiscal discipline imposed on the eurozone states, seems to fail completely. Not only does not give any sign of hope for the future, but neither improves the economies of the states, but worsens them instead. Unemployment in Greece and Spain has broken every record while the picture even in the most developed countries does not seem to improve. The similarities with the period that followed the Great Depression in US in 1929 is, one might say, shocking. The gap between rich and poor is widening, while extreme nationalism is gaining ground in Europe despite the great suffering that brought in the past. If history is repeated, we should, unfortunately, expect new major upheavals and conflicts worldwide, towards the end of this decade or at the beginning of the next one. But today, there are also some differences from the Interwar period. The most significant are, the great expansion of the middle class in th

Το νέο δόγμα που εφαρμόζει μια παλιά συνταγή

του system failure Η πολιτική αυστηρής λιτότητας και προσήλωσης στην δημοσιονομική πειθαρχία που επιβάλλεται στα κράτη της ευρωζώνης φαίνεται ότι αποτυγχάνει πλήρως. Όχι μόνο δεν δίνει κανένα σημάδι ελπίδας για το μέλλον, αλλά ούτε και βελτιώνει τις οικονομίες των κρατών, αντίθετα τις χειροτερεύει. Η ανεργία σε Ελλάδα και Ισπανία έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, ενώ, η εικόνα ακόμα και στις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες της ευρωζώνης δεν φαίνεται να βελτιώνεται. Οι ομοιότητες με την περίοδο η οποία ακολούθησε μετά το μεγάλο κραχ στην Αμερική το 1929 είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, ανατριχιαστικές. Το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλουσίων βαθαίνει, ενώ ο ακραίος εθνικισμός κερδίζει έδαφος σε όλη την Ευρώπη παρά τις μεγάλες συμφορές που επέφερε στο παρελθόν. Αν η ιστορία επαναληφθεί, θα πρέπει δυστυχώς, να περιμένουμε νέες μεγάλες αναταραχές και συγκρούσεις παγκοσμίως, προς το τέλος αυτής της δεκαετίας ή στις αρχές της επόμενης. Όμως, υπάρχουν σήμερα και ορισμένες διαφορές σε σχέση με την περίοδ

Ambiguities, contradictions, stilted questions, but truths also

by system failure No one would probably expect something new from the recent press conference of the Greek prime minister Antonis Samaras after the last EU summit in Brussels. But, though it may sound strange, through the usual ambiguities, contradictions and soft or even stilted questions, some truths came out loudly. The first admission from the prime minister's mouth came out early, even before the questions of journalists. Referring to the three things that directly concern Greece, he said: " The second was the financial union which concerns, among other things, the way of recapitalization of the banks, without burdening the borrowing of the countries. And this interest us greatly, because as you know, when this process is complete, Greece will have the opportunity to benefit from this too, thus reducing its debt. " The prime minister himself admits openly, with this statement, that the recapitalization of banks, at least the way that has been done

Αοριστίες, αντιφάσεις, στημένες ερωτήσεις αλλά και αλήθειες

του system failure Κανείς μάλλον δεν θα μπορούσε να περιμένει κάτι καινούργιο από την πρόσφατη συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά μετά την τελευταία σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες. Αλλά όσο και αν φαίνεται περίεργο, μέσα από τις συνήθεις αοριστίες, τις αντιφάσεις και τις ήπιες-χλιαρές έως στημένες ερωτήσεις βγήκαν, με κραυγαλέο μάλιστα τρόπο, και κάποιες αλήθειες. Η πρώτη παραδοχή δια στόματος πρωθυπουργού έρχεται νωρίς, πριν ακόμα αρχίσουν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Αναφερόμενος στα τρία πράγματα που ενδιαφέρουν άμεσα την Ελλάδα είπε: "Το δεύτερο ήταν η χρηματοοικονομική ένωση που αφορά, μεταξύ άλλων, το πώς θα ανακεφαλαιοποιούνται οι τράπεζες, χωρίς να επιβαρύνεται ο δανεισμός των κρατών. Και αυτό μας ενδιαφέρει εξαιρετικά, γιατί όπως καταλαβαίνετε, όταν θα ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, θα δοθεί η δυνατότητα να επωφεληθεί και η Ελλάδα από αυτό, μειώνοντας έτσι και το χρέος της." Ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχεται ανοιχτά, με αυτή τη δήλω

Ομπάμα-Ρόμνεϊ ντιμπέϊτ Νο2 : Άλλη μια σκηνοθετημένη παρωδία

του Barry Grey 17 Οκτ. 2012 O δεύτερος εθνικός τηλεοπτικός διάλογος μεταξύ του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και του Ρεπουμπλικανού αντιπάλου του Μιτ Ρόμνεϊ, εξυπηρέτησε μόνο στο να υπογραμμίσει την υποκρισία και την εξαπάτηση που διαποτίζουν ολόκληρη την εκλογική διαδικασία. Δύο εκπρόσωποι της επιχειρηματικής-χρηματοοικονομικής ελίτ που κυβερνά την Αμερική, ξόδεψαν σχεδόν δύο ώρες προσπαθώντας να προβληθούν ως οπαδοί του απλού ανθρώπου σε μια καλά σκηνοθετημένη παραγωγή. Ήταν οδυνηρό να το βλέπει κανείς και έπρεπε να προσπαθήσει πολύ για να μείνει ξύπνιος. Όπως έχει γίνει ο κανόνας στην αμερικανική πολιτική, ήταν ένα «ντιμπέϊτ» χωρίς καμία συζήτηση ή ουσία, ένα κουρασμένο και άδειο τελετουργικό που σχεδιάστηκε για να αποκρύψει την αλήθεια και να δώσει στο κοινό χλωροφόρμιο. Κάθε πτυχή της εκδήλωσης ήταν ενορχηστρωμένη και είχε ελεγχθεί. Το αποκαλούμενο "δημαρχειακό" περιβάλλον δεν είχε τίποτα να κάνει με ένα πραγματικό δούναι και λαβείν με τους απλούς ανθρ

Some methods of disorientation in Greek crisis

by system failure Here are some methods and tactics of disorientation of public opinion from the systemic establishment during the Greek crisis. Of course, they can be called “conspiracy theories” from those who do not believe them. Contrived disagreements Contrived disagreements between government partners. Are used to give the impression that since there are disagreements between government partners, there is a factor inside the government coalition that can impose red lines and negotiations at least on some issues in order to maintain some benefits for the people, and also give the impression that there are no pre-decided facts. In this case, the role of the “bad guy” must be played by the ex-liberals and current neoliberals of the Greek Right-wing, against the more “sensitive” to people's rights “Socialists” and moderate Leftists of PASOK and Dimocratiki Aristera (Democratic Left) respectively. Contrived disagreements between government officials and represen